Εκείνος
Κεφάλαιο 3: Εκείνος :Η νύχτα
(Συνέχεια)
Η νύχτα αυτή κύλισε τόσο γρήγορα χωρίς να το καταλάβει κανείς τους. Μια νύχτα πάθους και έρωτα που και οι δυο τους δεν είχαν ξαναζήσει στη ζωή τους. Εκείνη τη νύχτα μέσα στο σκοτάδι του κόσμου είχαν κρύψει όλες τους τις ανασφάλειες και όλες τους τις αμφιβολίες. Τίποτα και κανείς δεν τους ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή. Ζούσανε και ανάσαιναν ο ένας για τον άλλο και μόνο.
Εκείνη ακόμα δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί όταν ξύπνησε το πρωί και δίπλα της κοιμόταν εκείνος. Πίστευε πως εκείνη τη στιγμή ζούσε μέσα σε ένα από τα πιο αγαπημένα της όνειρα. Καθόταν εκεί ακίνητη και παρατηρούσε κάθε λεπτομέρεια πάνω στο κορμί του , στο πρόσωπό του. Φοβόταν πως με μία απότομη κίνηση της θα ξυπνήσει και ο κόσμο των ονείρων της θα χαθεί ,μαζί τους και εκείνος . Δεν θα βρίσκεται πλέον εκεί, δίπλα της. Δεν θα άντεχε μια ακόμα απώλεια ακόμα και δεν ήταν μια απώλεια όπως αυτή που είχε ζήσει πρόσφατα. Ακόμα και αν αυτό που είχε ζήσει ήταν ένα ακόμα όνειρο από αυτά που έβλεπε συχνά, μετά από την πρώτη γνωριμία τους, ήθελε απεγνωσμένα να υπάρξει λίγο ακόμα μέσα από αυτό. Ήθελε ακόμα περισσότερο ,με όλη της την ψυχή να διαπιστώσει πως αυτό που ζούσε ήταν πραγματικότητα. Τον άγγιξε! Εκείνος ξύπνησε. Άνοιξε τα μάτια του και την φίλησε. Ήταν σαν να είχε ακούσει και εκείνος τις σκέψεις της και ήθελε να της επιβεβαιώσει πως αυτό που ζούσε ήταν πραγματικότητα.
Το κορμί της μούδιασε. Ένιωθε τη καρδιά της να χτυπά τόσο δυνατά που πίστευε πως θα σταματήσει ξαφνικά αλλά ήθελε και τόσα πολλά να του πει. Ήθελε να του εξηγήσει όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ. Δεν ήθελε να καλλιεργήσει μια λανθασμένη εντύπωση για εκείνη. Προσπάθησε να βάλει σε μια λογική σειρά όλα όσα ήθελε να του πει αλλά εκείνος δεν την άφησε να μιλήσει. Την χάιδεψε στο λαιμό, φίλησε τα κατακόκκινα χείλη της, κοίταξε τα υγρά της μάτια και της είπε :
-Δεν χρειάζεται να απολογηθείς για ότι συνέβη το βράδυ. Το κορμί σου φανέρωνε πως αυτό που ζούσες ήταν κάτι που η ψυχή σου λαχταρούσε. Αλλά και εγώ δεν μετανιώνω για κάθε λεπτό που πέρασα μαζί σου σε αυτό το κρεβάτι χτες το βράδυ.
Σταμάτησε να μιλάει. Δεν είχε κάτι άλλο να πει. Δεν ήταν και πολύ καλός στο να εκφράζει τα συναισθήματά του με λέξεις. Την έπιασε από το λαιμό, την ξάπλωσε στο κρεβάτι και άρχισε να τη φιλάει παθιασμένα, με το μοναδικό του τρόπο. Εκείνη αφέθηκε στα φιλιά του χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σελ. 16
jeepakias